Columns Algemeen Dagblad

Niemand vindt het leuk om kritiek te krijgen. Of vooruit, ik ken er een paar. Van die mensen die het leven een groot ontwikkelfeest vinden en altijd op zoek zijn naar rafelrandjes van zichzelf waar ze aan kunnen schaven. Als boksers staan ze voor je: ja, kom maar, geef me nog een oplawaai! Ze zijn […]

Elk jaar neem ik me voor om dertig boeken te lezen. Lukt dat, dan ben ik supertevreden. Vaker nog lukt dat niet. Ook dit jaar loop ik alweer drie boeken achter op schema en zoek ik stiekeme manieren om de achterstand in te halen. Als ik nou heel dunne boekjes lees, of stripboeken? Misschien telt

Het begon al als ik de trein uitstapte. Bah, dit stomme station weer, dacht ik dan. Woedend beende ik naar buiten, ziedend drukte ik op knopjes bij verkeerslichten en nijdig hield ik mijn pasje voor de toegangsdeur van mijn werk. Boosheid is een emotie waar ik niet goed mee om kan gaan. Als ik als

Terwijl ik in de hal haastig mijn gympen verwissel voor veiligheidsschoenen met stalen neuzen, strekt portier Karel zijn arm door het toegangshek naar de fabriek. ,,Geef maar vast je pasje, dan klok ik je in.’’ Superaardig van hem. Als mijn bus vertraging heeft, ben ik nét te laat om in te klokken voor 7.00 uur

Loop je de laatste tijd ook op wolkjes op het werk? Zou wel moeten, want volgens onderzoekers is dit de allergelukkigste periode van je vakantieperiode. Maar, ik heb pas over een paar weken vakantie, hoor ik je denken. Klopt. En toch. Een aantal jaar geleden bevroegen Nederlandse onderzoekers zo’n 1500 mensen over hun vakantieplannen. Een

‘De hel, dat zijn de anderen’, vond filosoof Jean-Paul Sartre. Want leuk hoor, met z’n allen weer aan het werk, maar lieve help: dat asociale gedrag van je collega’s! Welke viespeuk heeft gerookt in de gang, waarom vervangt niemand de vuilniszak en wie laat steevast zijn kopjes achter op het aanrecht? Dat laatste gebeurde op

De uitgestoken hand bleef maar zo’n beetje tussen ons in hangen. Sinds ik afgelopen maanden zo ongeveer alle mogelijke virussen heb opgelopen, van verkoudheidjes tot corona en buikgriep, heb ik me voorgenomen om er geen meer te schudden. In de gezondheidszorg weten ze al tijden dat deze begroetingsvorm een ongezonde uitwisseling van ziektekiemen is. Zelf

Of ik als professional een geschikte gast ben op dit studentencarrièrediner, weet ik niet zo zeker. Zoveel tips over carrière maken heb ik niet en ik verafschuw die ratrace van alsmaar meer, beter en sneller. We zijn samengekomen in een Utrechtse werfkelder, om ons heen rennen obers met bladen ice tea en borden pizza Hawaii.

Een afbeelding van loopgraven, een ets van een cowboy die iemand neerschiet, een beeld van een spookachtige gestalte. De kunst bij het bedrijf dat ik bezoek is nou niet bepaald vrolijk te noemen. Ik probeer het niet te zien en mijn aandacht op mijn gesprekspartner te richten, maar raak afgeleid. Waarom kiest iemand ervoor om

Snooze je wel eens? Snack je te veel en sport je te weinig? Dat is een teken dat je te veel je oren laat hangen naar je reptielenbrein, wordt vaak gezegd. Diep in onze hersenen zou een oeroude kern zitten die we gemeen hebben met dieren die nog niet zo ontwikkeld zijn als wij. Die hersenkern