Columns Algemeen Dagblad

Waarom gaan we eigenlijk op vakantie? Als je erover nadenkt is reizen vooral een verzameling nare ervaringen. Ga maar na: inpakstress, de saaie reis waarbij je trombosebenen riskeert met lawaaiige anderen in je persoonlijke ruimte. Slepen met koffers, uren in de rij voor toeristische trekpleisters om ook die ene selfie te maken die iedereen daar […]

Na weken, misschien zelfs maanden voorpret, staat eindelijk die welverdiende vakantie voor de deur. De koffers mogen ingepakt, de dakkoffer uit de schuur en het nekkussen opgeblazen. Met een beetje geluk wordt het een vakantie waar je later met veel plezier op terugkijkt. Maar dat geluk kun je een handje helpen, als je weet hoe

De vakantie is in zicht en ineens hakken jij en je collega’s veel makkelijker knopen door. Voorstellen waar iedereen eigenlijk zijn plasje over wilde doen, vliegen ineens je mailbox in. Nu we op vakantie gaan en de tijd dringt, doen we ineens alsof onze taken een eitje zijn. Vreemd eigenlijk, onze werkzaamheden zijn dezelfde, maar

De Tour de France is in volle gang en het is nogal belangrijk voor onze eigenwaarde hoe ‘onze jongens’ het er vanaf brengen. Doen ze het goed, dan voelen we ons fantastisch. We zijn aan het ‘BIRG-en’ aldus psycholgiegrootheid Robert Cialdini. BIRG staat voor: Basking In Reflected Glory, we wentelen ons in de overwinning die afstraalt van onze

Als ik schrijf: ‘Tudududuuu, tududududuuuu!’, dan weet je natuurlijk onmiddellijk welke bekende hit ik bedoel. Toch? Nee? Het is zó duidelijk! Sorry, maar dan ben je wel heel dom, als je dat niet weet. Tenminste, dat zou ik kunnen denken. Op het werk zijn er voortdurend van dit soort misverstanden, in vergaderingen, mails en presentaties.

Onlangs werd me de weg gevraagd naar de daklozenopvang. Ik schrok, de jongen die het vroeg leek helemaal niet op een stereotype dakloze. Hij was timmerman, vertelde hij. Maar het leven gebeurde en zijn zaak ging failliet, met als gevolg dat hij zojuist op straat was gezet door een deurwaarder. Hij frutselde nerveus aan zijn

Iedereen die ooit een blog heeft gehad of een website heeft gebouwd weet: het lijkt allemaal heel simpel, maar stiekem kost een site onderhouden aardig veel tijd. Bij een van mijn banen als webredacteur had ik echter een leidinggevende die dat niet echt inzag. ‘Dat is toch een kwestie van een knopje omzetten?’, zei hij

Voor je verder leest: bekijk eerst even dit filmpje. Tel hoe vaak het witte team de bal overgooit:  Onderzoekers Daniel Simon en Christopher Chabris lieten in dit beroemde onderzoek van Harvard proefpersonen een video van een potje basketbal zien. Hierbij moesten de proefpersonen tellen hoe vaak het witte team de bal overgooide. Een eenvoudige taak,

Collega A had al een poos hoogoplopende ruzies over haar salaris. Volgens haar hoorde ze een schaal hoger te zitten, volgens haar leidinggevende niet. Dus zocht en vond ze binnen de kortste keren een beter betaalde baan. Toch was ze al binnen een half jaar weer terug. De nieuwe, goedbetaalde baan viel tegen en haar

Een nieuwe baan is altijd spannend. Zelf heb ik echter een keer tranen met tuiten staan huilen bij het tekenen van een nieuw contract. De reden? Op papier leek de nieuwe baan fantastisch en rationeel vond ik dat ik in mijn handjes mocht knijpen, maar ik had er een ontzettend slecht gevoel bij. Maar ja,