Columns Algemeen Dagblad

Of ik naast mijn arbeidscontract ook even een geheimhoudingscontract wilde tekenen. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt bij een nieuwe baan en ik vond het waanzinnig interessant. Wat gebeurde er in dit bedrijf allemaal wat buitenstaanders niet mochten weten? Mijn fantasie sloeg onmiddellijk op hol. Aandacht Wanneer mensen het idee hebben dat er informatie wordt achtergehouden, dan […]

Alles wat Sinterklaas zegt, nemen we erg serieus. Het is een stokoude man met een hoop levenservaring, die mensen feilloos doorziet en dat dwingt respect af. En misschien is het feit dat hij met ons communiceert via brieven op rijm wel de doorslaggevende factor. Rijmpjes klinken misschien een beetje kinderachtig in de oren (‘piep, zei de muis

Bíjna klikte ik op de knop in de e-mail. Ik kreeg een bericht van mijn e-mailprovider dat ik nu meteen kosteloos mijn zakelijk account moest verlengen, want morgen zouden ze alles weggooien. De schrik sloeg me om het hart en ik wilde meteen reageren door op de link in de mail te klikken. Net op tijd dacht ik:

Als het goed is, kost het je iets minder dan twee minuten om deze column te lezen. Duurt lang, vinden snelleesgoeroe’s. Zij hebben dan ook technieken ontwikkeld waarmee je in plaats van 240 woorden per minuut er minstens twee keer zoveel kan lezen. Voor een paar honderd euro willen ze die geheimen wel met je delen. Het grootste

Veel thuiszitten betekent in mijn geval ook veel snacken. Op mijn koektrommel prijkt daarom een blaadje van de scheurkalender van 13 januari: ‘Over een jaar zou je willen dat je vandaag was gestart’. Het is een mislukte poging om mezelf te behoeden voor te veel koekjes eten, en voor de ‘opvallendheidsbias’. Die denkfout staat erom bekend dat ’ie

Als ik heel eerlijk ben, dan ben ik eigenlijk best slecht in samenwerken. Ik heb behoorlijk geniale ideeën, al zeg ik het zelf, maar om een of andere reden zit ik áltijd met mensen in een team die in de weg liggen. Meer mensen hebben hier last van, merk ik. Regelmatig krijg ik de vraag

Het seizoen van de bladblazer is weer begonnen. Het monotone geloei haalt me standaard uit mijn werkmodus. Getergd staar ik uit het raam. Niet dat de gemeentewerkers hierdoor ook maar een slag harder doorwerken, al moet ik zeggen dat ze sowieso wel aardig opschieten. Het typische beeld van de gemeenteschoffelaar die wat op zijn gereedschap hangt

Stel je voor: het bedrijf waar je werkt, zit in zwaar weer. Het management heeft besloten het roer om te gooien en een heel andere koers te gaan varen. Het wordt helaas geen succes en het bedrijf gaat failliet. Een andere optie is dat het management niks doet en het bedrijf over de kop gaat.

Het is ondertussen een half jaar geleden dat we in een intelligente lockdown belandden, maar we zijn nog lang niet gewend aan de nieuwe situatie. Sommige bedrijven pasten zich meteen aan, zegden hun kantoren op en zagen ruimte op de markt voor nieuwe producten. Andere worstelen nu voor de tweede keer met beperkende maatregelen. Niet

Afgelopen zaterdagmiddag stond mijn buurvrouw ineens voor de deur. Vervaarlijk zwaaiend met haar laptop. ,,Mijn cursor blijft hangen en ik word gek!” Nu weet ik weinig van computers, maar kopjes thee zetten voor mensen die overstuur zijn kan ik wel. Dus liet ik haar binnen en zette de waterkoker aan. Tierend begon ze haar relaas,